Η Ροδόπη είναι ένα σταυροδρόμι πολιτισμών. Θράκες, Πομάκοι, νομάδες Σαρακατσάνοι και άλλοι, χριστιανοί και μουσουλμάνοι έχουν αφήσει το σημάδι τους που βρίσκεται πολλές φορές κάτω από αλλεπάλληλες στρώσεις φύλλων και νεκρής οργανικής ύλης, σε λαϊκούς θρύλους, ιστορίες αλλά και σε κάθε έκφανση της καθημερινότητας.
Έτσι και η βλάστηση, με τον ίδιο τρόπο βρίσκεται σε σταυροδρόμι. Εκεί συναντάμε το νοτιότερο δάσος Ερυθρελάτης και Σημύδας που ξεχωρίζει με τον άσπρο κορμό, πολλές φορές κοιτάζοντας τον από μακριά σχηματίζει μορφές. Σύμφωνα με λαούς της βόρειας Σιβηρίας, μια αρσενική και μια θηλυκή Σημύδα εμφανίστηκαν και από αυτές ξεκίνησε το γένος των ανθρώπων. Πιο κάτω η βλάστηση μοιάζει περισσότερο Μεσογειακή.
Η σημερινή ταυτότητα της περιοχής είναι μπερδεμένη, χωρίς πολλές επιρροές, πέρα της τηλεόρασης από την υπόλοιπη Ελλάδα ζει σε ένα δικό της πολιτισμικό μικροκλίμα που περισσότερο από οτιδήποτε άλλο θυμίζει Βαλκάνια.
Την Ελλάδα θα την καταλάβεις άμα πας στα νησιά της, με το πολύ το φως, τα μπλε παράθυρα και τις γλάστρες με το βασιλικό. Στις χωρίς σχέδιο δομημένες πόλεις, στα καρνάγια που επισκευάζονται πλοία, στους ελαιώνες, στους Δελφούς και στο χορό των ανθρώπων, αλλά πάντα θα μένει ανολοκλήρωτη η εικόνα για όποιον δεν είδε τη Ροδόπη.
-Αλέξανδρος Πετρούτσος-