Η εξόρμηση πραγματοποιήθηκε στις 20-22 Απριλίου στα πλαίσια του 1ου χάρτη ορειβατικού σκι του Ολύμπου «Mount Olympus Ski Map» που δημιούργησε η χαρτογραφική εταιρία ROUTE maps.
Στις 6:00 το πρωί της Παρασκευής ξεκινήσαμε από την Πέτρα Ολύμπου και σχεδιάζαμε να ανεβούμε στο Οροπέδιο των Μουσών και την επόμενη να ερευνήσουμε μια κατάβαση στην βόρεια πλευρά του Ολύμπου . Το βουνό , όμως, μας θύμισε ότι τις αποφάσεις τις παίρνει αυτό κι όχι εμείς. Αντικρίζοντας τα Μεγάλα Καζάνια και τις βόρειες ορθοπλαγιές του Μύτικα ο Mike μας έδειχνε την διαδρομή που είχε στο νου του, Διαπιστώσαμε, όμως, ότι το χιόνι ήταν πολύ λιγότερο από αυτό που περιμέναμε.
Αλλάξαμε, λοιπόν, τα σχέδια και ξεκινήσαμε την ανάβαση από το Ξερολάκκι, μια κλασσική διαδρομή για ορειβατικό σκι που επιλέγουν πολλοί για να φτάσουν μέχρι το καταφύγιο ανάγκης Χρηστάκη και το Σκολιό.
Στις 7:15 πήραμε την ανηφόρα και η ημέρα προβλέπονταν ότι θα ήταν πολύ ζεστή.
Τα πρώτα μέτρα τα διανύσαμε με τα πόδια, έπειτα φορέσαμε σκι και splitboard και σε 2,5 ώρες, περίπου, φτάσαμε στη Μεγάλη Γούρνα. Από εκεί αντικρίσαμε το καταφύγιο Χρηστάκη που ήταν θαμμένο στο χιόνι.
Όταν το προσπεράσαμε το ρολόι έδειχνε 9:30, η θερμοκρασία ανέβαινε και βρσικόμασταν στον δρόμο για το Σκολιό (2.912μ.). Λίγα μέτρα κάτω από την κορυφή, όπου η κλίση είναι αρκετά έντονη, αναγκαστήκαμε να βγάλουμε τα πέδιλα.
Η ανηφόρα φάνταζε σαν να μην τέλειωνε αλλά μόλις βγήκαμε στον αυχένα σταματήσαεμ λίγα λεπτά για να απολαύσουμε την καταπλητκική θέα!
Από το Σκολιό διανύσαμε περίπου 900μ. μέχρι την κορυφή της Σκάλας (2.882μ.). Μετά από ένα βράχώδες πέρασμα ο Μιχάλης και ο Γιώργος φόρεσαν τα σκι, εγώ τη σανίδα στα πόδια και τσουλήσαμε τραβερσαριστά, με ανατολική κατεύθυνση προς τη βάση του Μύτικα. Αυτά τα λίγα μέτρα κατάβασης στο μαλακό Απριλιάτικο χιόνι με θέα το φαράγγι του Ενιπέα και τη θάλασσα, ήταν αρκετά για να μας τονόσουν και να ανεβάσουν κι άλλο την ψυχολογία μας!
Φτάσαμε σε ένα σημείο που μπορούσε να σταθεί ένα τη φορά, να βάλει τα σκι στην πλάτη και να φορέσει τα κραμπόν. Από εκεί μέχρι τον καταφύγιο Χρήστος Κάκκαλος χρειαστήκαμε 4 ώρες για να διανύσουμε μια απόσταση 1.800 μέτρων. Ταυτόχρονα με εμάς μια ομάδα ορειβατών ανέβαινε από τον Λαιμό προς το καταφύγιο και επειδή ο χρόνος κυλούσε είπαμε στον Μιχάλη να συνεχίσει μόνος του για να τους υποδεχτεί ως σωστός διαχειριστής. Θα ήμασταν σε επικοινωνία μαζί του μέσω του δεύτερου ασυρμάτου που είχαμε. Σειρά στο πατάρι για να βάλει τα κραμπόν είχε ο Γιώργος. Βγάζει το σακίδιο του και με το που σκύβει, φεύγει μέσα από το μπουφάν ο ασύρματος που είχαμε μαζί μας! Τον βλέπουμε να γλιστράει αργά και βασανιστικά στο χιόνι. Αρχικά πιστέψαμε ότι θα φτάσει στα Πριόνια αλλά σταμάτησε σε ένα φρύδι χιονιού (crevasse). Κοιταχτήκαμε για λίγο και αποφασίσαμε να μην ρισκάρουμε να πατήσουμε στο φρύδι για να τον πάρουμε. Ειδοποιήσαμε τον Mike μέσω τηλεφώνου ότι χάσαμε τον ασύρματο ώστε να μην ανησυχίσει σε περίπτωση που μας καλέσει. Με τα piolet ανά χείρας, λοιπόν, ξεκινήσαμε προς την βάση του Μύτικα, και το Οροπέδιο των Μουσών.
Ένα θέμα, όμως, που προέκυψε - πάντα τέτοια θέματα προκύπτουν στη χειρότερη στιγμή - με τα δετά κραμπόν και τις μπότες του snowboard μας καθυστέρησε κι άλλο. Σταματήσαμε πάλι για να τα ξαναδέσω και ροκανίσαμε άλλο ένα δεκάλεπτο. Με τη διαδικασία πιολέ – κραμπόν να επαναλαμβάνεται σε κάθε βήμα η ώρα περνούσε και ο ήλιος άρχισε να πέφτει, το ίδιο και η θερμοκρασία. Η επικοινωνία με το τηλέφωνο είχε χαθεί και κανείς δεν γνώριζε την κατάστασή μας. Ήμασταν σίγουροι, πλέον, οτι ο Mike άρχισε να ανησυχεί. Όπως μάθαμε αργότερα, είπε τον Αλέκο Ασημακόπουλο να πάρει σκοινιά και να έρθει να μας βρει. Ο Αλέκος μόλις είχε κάνει την απαιτητική ανάβαση από την Κόψη Ναούμ μαζί με τον Γιώργο Μαρίνο ο οποίος προετοιμάζονταν για το Μανασλού (8.163μ.) . Δεν πρόλαβε να σταθεί λεπτό, ήπιε έναν καφέ στο πόδι και ξεκίνησε για εμάς.
Τον προλάβαμε όμως και τον αντικρίσαμε να ανηφορίζει από τη Γούρνα του Στεφανιού ζωσμένο με σχοινιά, αλλά σε σχετικά κοντινή απόσταση από το καταφύγιο του Κάκκαλου να έρχεται προς το μέρος μας. Κάπου εκεί αυτός κοντοστάθηκε και εμείς φορέσαμε τα σκι και το snowboard για να απολαύσουμε την κατεβασιά από το κέντρο του Στεφανιού!
Η μέρα έκλεισε με χαμόγελα, τσίπουρα και τηγανιές στο μινιμαλιστικό καταφύγιο! Την επόμενη οι δυο ομάδες πήραν το πρωινό και ξεκίνησαν για τον Μύτικα. Μια ώρα αργότερα τραβήξαμε την πόρτα και φύγαμε κι εμείς για την κορυφή.
Με κατεύθυνση αντίθετη με αυτή που ήρθαμε, εκμεταλλευτήκαμε λίγα μέτρα σκι κάτω από το Στεφάνι.
Έπειτα ακολουθήσαμε τα πατήματα του Άκη Παρούση και της ομάδας του προς το λούκι του Μύτικα.
Με τη σκόνη από τις υπο – Σαχάριες περιοχές και τον ήλιο να μας χτυπάει ανελέητα είχαμε την αίσθηση ότι ανεβαίναμε σε κάποιον αμμόλοφο παρά στα 2.600μ! Τέτοιες συνθήκες στον Όλυμπο συναντάς συνήθως τον Ιούνιο και όχι τέλη Απριλίου.
Τα σκι και το splitboard και πάλι στην πλάτη και σε λίγη ώρα βρισκόμασταν στο Λούκι του Μύτικα.
Αργά και σταθερά ανεβήκαμε στα 2.918μ και εκεί ανταμώσαμε και πάλι με τον Αλέκο Ασημακόπουλο και Μαρίνο που είχαν σκαρφαλώσει από το Πέρασμα του Νάτση με είσοδο από το δυτικό couloir της Στριβάδας. 20 λεπτά ήταν αρκετά για να βγούμε αναμνηστικές φωτογραφίες και να απολαύσουμε την θέα από την κορυφή της Ελλάδας!
Ξεκινήσαμε να κατεβαίνουμε προς την Κακόσκαλα και χρειαστήκαμε περίπου 2,5 ώρες για να τραβερσάρουμε μέχρι τη Σκάλα και έπειτα να φτάσουμε στο Σκολιό. Η θέα προς τα Μεγάλα Καζάνια έκοβε την ανάσα!
Στην κορυφή του Σκολιού, ήταν η τελευταία φορά που θα φορούσαμε τα πέδιλα μέχρι να φτάσουμε στο Ξερολάκκι. Με φόντο την κορυφή Χότζα και τη Μεγάλη Γούρνα πήραμε τις πρώτες στροφές για το καταφύγιο του Χρηστάκη σε μια κατάβαση που θα μας πήγαινε από τα 2.912μ υψόμετρο στα 1.700μ., δηλαδή μια υψομετρική διαφορά 1.200μ!
Η κατάβαση ήταν απολαυστική και το tour de Olympe έκλεισε με μπύρες, πολλές μπύρες για ενυδάτωση! Το γλέντι συνεχίστηκε στην Πέτρα, στην ταβέρνα του Λευτέρη, με όλο τη ομάδα του καταφυγίου "Χρήστος Κάκκαλος" να παίρνει τη σκυτάλη για την καλοκαιρινή σεζόν!
Με την κατεβασιά στο Ξερολάκκι και τις πρώτες μας βουτιές στην παραλία Λιτοχώρου κρεμάσαμε τα ski και τα snowboard για φέτος και επισφραγίσαμε το ραντεβού μας για την επόμενη χρονιά!
Μπορεί για τον Mike να ήταν άλλη μία χειμερινή εξόρμηση, αλλά για εμένα και τον Γιώργο ήταν μία μοναδική εμπειρία, καθώς δεν είχαμε βρεθεί ξανά στον Όλυμπο σε τέτοιες συνθήκες!
Καλό καλοκαίρι σε όλους και πάντα με αφάλεια!
Ηλίας Γερμαντζίδης
Μπορείτε να κατεβάσετε δωρεάν για το κινητό σας τηλέφωνο τον χάρτη ορειβατικού σκι που σχεδιάσαμε για τον Όλυμπο.
Οδηγίες εγκατάστασης και περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ: O 1ος χάρτης στην Ελλάδα για ορειβατικό σκι!