Νομίζω ότι ο αγώνας μου στην Αρκτική ήταν ένα κομβικό σημείο στην ζωή μου . Μετά τον αγώνα των 150 χιλιομέτρων στην Αρκτική λοιπόν , στο μυαλό μου ερχόταν συχνά η σκέψη αν μπορώ να καταφέρω κάτι μεγαλύτερο και δυσκολότερο. Έτσι δήλωσα συμμετοχή στον μεγαλύτερο αγώνα ερήμου στον κόσμο και σε έναν από τους 5 πιο δύσκολους αγώνες παγκοσμίως. Ο αγώνας στην έρημο ήταν πιο δύσκολος καθώς μιλάμε για μία απόσταση 270 χιλιομέτρων σε αμμόλοφους. Από την άλλη όμως πιο επικίνδυνος αγώνας ήταν αυτός στην Αρκτική καθώς οι πολικές θερμοκρασίες εγκυμονούσαν κινδύνους για σοβαρά κρυοπαγήματα.
Νομίζω ότι κανείς άνθρωπος δε μπορεί να κάνει προσομοίωση σε συνθήκες αρκτικής και ερήμου εκτός αυτών των περιοχών. Το πολικό κρύο της περιοχής και η ζέστη της ερήμου δεν μπορούν να συγκριθούν με καμία ακραία θερμοκρασία στην Ελλάδα. Υπήρχαν αθλητές όμως και στις δύο διοργανώσεις που είχα κάνει αρκετές αποστολές στον βόρειο ή νότιο πόλο ή ζούσαν μέσα στην έρημο της Σαχάρας. Επομένως είχαν καλύτερη προσαρμογή σε αυτούς τους αγώνες.
Μου πήρε 72 ώρες (σχεδόν 4 μέρες) για να ολοκληρώσω τον αγώνα. Οπότε καταλαβαίνετε ότι έρχονται στο μυαλό άπειρες σκέψεις. Σκεφτόμουν τους δικούς μου ανθρώπους, αυτούς που με πίστεψαν και όσους επένδυσαν σε μένα. Άκουγα στα ακουστικά μου για ώρες ομιλίες του Κρισναμούρτι και του Έλιο Ντάνα.
Θεωρώ ότι εσωτερικά ότι είχαν να μου δώσουν αυτές οι προσπάθειες μου το έδωσαν. Έχω αφήσει και στην Αρκτική, αλλά και στην έρημο ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του εαυτού μου. Θα επιστρέψω κάποια στιγμή σε αυτά τα μέρη μετά από χρόνια για να τα δω από μακριά και να θυμηθώ.
Μεγαλύτερη πρόκληση από την επιβίωση στην καθημερινότητα της πόλης δεν υπάρχει. Θα ήθελα να τελειώσω το βιβλίο που γράφω και να ξεκουραστώ πνευματικά πρώτα.
Μάριε, σου ευχόμαστε καλή επιτυχία σε οποιοδήποτε νέο εγχείρημα!
FB page: Marios Giannakou Youtube: Marios Giannakou
Εγγραφείτε στο newsletter μας!
Με την εγγραφή σας αποδέχεστε τους Όρους Χρήσης
